Historia szkoły

Historia szkoły

Szkoła Podstawowa we Wszedniu została wybudowana przed I Wojną Światową, uczyły się w niej tylko dzieci niemieckie. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, dzieci polskie początkowo uczęszczały do szkoły w Wiecanowie, później do szkoły we Wszedniu.

Oficjalnie powołanie Szkoły Podstawowej we Wszedniu nastąpiło dnia 1 marca 1945 roku. Do obwodu szkoły należały wówczas następujące wsie: Wszedzień, Wiecanowo, Wszedzień Stary, Kołodziejewko i Chałupska. Kierownikiem szkoły został p. Stefan Osiński. Pierwszą nauczycielką, która zgłosiła się do pracy byłą p. Genofewa Piwko. Już w marcu ogłoszono zapisy dzieci do szkoły, przeprowadzono także egzamin, dzięki któremu można było stwierdzić poziom ucznia i przydzielić go do odpowiedniej klasy. Zgłosiło się osiemdziesięciu trzech uczniów. Na podstawie wstępnego egzaminu utworzono pięć klas. W związku z tak dużą ilością dzieci zatrudniono nauczycielkę p. Jadwigę Pelz oraz p. Czesłąwę Osińską.

Dnia 20 marca 1945 roku rozpoczął się pierwszy wyjątkowo krótki nowy rok szkolny. W czerwcu zostało zwołane pierwsze zebranie z rodzicami, w trakcie którego nastąpił wybór Zarządu Koła Rodzicielskiego, w skład którego weszli następujący rodzice: p. Ziółkowski – przewodniczący; p. Kozłowski – sekretarz; p. Rybczyński – skarbnik. Od czerwca w szkole rozpoczęło swoją działalność koło PCK, do którego zapisało się czterdzieści osób. Przewodniczącą koła została p. Krystyna Macioł. Dnia 20 lipca zakończył się pierwszy rok szkolny. Wszystkie dzieci otrzymały promocję do następnej klasy.

Dnia 4 września 1945 roku rozpoczął się nowy rok szkolny. W tym samym dniu obchodzono VI rocznicę wkroczenia wojsk hitlerowskich do Mogilna i okolic gdzie wymordowano wielu mieszkańców tutejszych ziem. W tym właśnie okresie, w szkole działały następujące organizacje: PCK, ZHP oraz Gromada Zuchów. W trakcie roku szkolnego uczniowie uczestniczyli w uroczystościach z okazji dwusetnej rocznicy urodzin Tadeusza Kościuszki. 1 maja wszyscy brali udział w pochodzie w Mogilnie, zaś 9 maja z okazji Święta Zwycięstwa odbyła się w szkole akademia. 28 czerwca odbyło się uroczyste zakończenie roku szkolnego.

Od roku szkolnego 1946/1947 zaczęła działać Spółdzielnia Uczniowska oraz chór szkolny prowadzony przez ówczesnego kierownika szkoły p. Stefana Osińskiego.

W roku szkolnym 1950/1951 rozpoczęło działalność Szkolne koło Sportowe.

Od roku 1956/1957 Szkoła Podstawowa we Wszedniu została szkołą 5-klasową, w której uczyło tylko dwóch nauczycieli: kierownik szkoły p. Stefan Osiński i jego żona p. Czesława Osińska.

W roku szkolnym 1957/1958 Szkoła we Wszedniu była już 6-klasowa. Do pracy przybyła nowa nauczycielka p. Teresa Zarzyńska. W tych latach, na terenie szkoły pracowały organizacje: ZHP, PCK, SKO, chór oraz kółko muzyczne.

W roku szkolnym 1958/1959 rozpoczęto realizację programu 7-klasowej szkoły podstawowej. Rada Pedagogiczna powiększyła się o kolejną osobę, p. Jadwigę Domżalską. Do szkoły uczęszczało stu dwudziestu uczniów. Wprowadzono godziny wychowawcze w klasach V-VII. Etat nauczycielski obniżono z 30 na 26 godzin tygodniowo.

Szkoła Podstawowa we Wszedniu od początku swego istnienia dbała rozwój muzyczny swoich dzieci. Kierownik szkoły prowadził chór, do którego należeli wszyscy uczniowie. W latach sześćdziesiątych powstał zespół mandoli-nistów, który prowadził kierownik szkoły.

Od 1964 roku uczniowie uczęszczali do 8-klasowej Szkoły Podstawowej. Zajęcia lekcyjne odbywały się w dwóch budynkach. W starej szkole mieściły się dwie duże klasy na parterze i dwie małe na piętrze. W drugim budynku szkolnym po biurach Gromadzkiej Rady (przy kościele) znajdowały się trzy klasy i pokój nauczycielski.

22 czerwca 1968 roku odbyła się uroczystość zakończenia roku szkolnego i pożegnanie klasy VIII.

Dnia 19 sierpnia 1968 roku zmarł p. Stefan Osiński, wieloletni kierownik Szkoły Podstawowej we Wszedniu, w której to szkole uczył dwadzieścia cztery lata.

Nowo mianowaną panią, dyrektor została p. Czesława Osińska. Dnia 2 czerwca 1968 roku odbyło się posiedzenie Rady Pedagogicznej, w której udział wzięli przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego, przewodniczący Komitetu Opiekuńczego Bazy Międzyzakładowej we Wszedniu. Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej nastąpiło podpisanie umowy Szkoły Podstawowej i Komitetu Opiekuńczego. Zawarte porozumienie miało ogromny wpływ na realizację przedsięwzięcia jakim stała się rozbudowa Szkoły Podstawowej. W roku 1970 ukończona została budowa nowego gmachu szkolnego. W trakcie wykończenia budynku okazało się, że część dachu nowego budynku runęło na korytarz.

Uroczyste otwarcie nowo wybudowanego budynku szkolnego odbyło się 1 września 1970 roku. W uroczystości udział wzięli przedstawiciele władz powiatowych, inspektora szkolnictwa, inspektora budowlanego, przedstawiciela POP. W nowym budynku szkolnym znajdowało się sześć klas, kuchnia, pokój nauczycielski, kancelaria oraz trzy pomieszczania mniejsze przeznaczone na bibliotekę, kantorki do WF i prac ręcznych.

W 1972 roku pani Czesława Osińska przeszła na emeryturę po dwudziestu pięciu latach pracy w Szkole Podstawowej we Wszedniu, a dyrektorem szkoły została p. Mirosława Mazur.

W latach 1980-1985 dyrektorem szkoły był p. Eugeniusz Hałas. Kolejno stanowiska dyrektorskie piastowali: p. Jan Thiede (1985-1986); p. Helena Barszcz (1986-1988); p. Zofia Michalska (1988-1999).

Od 1999 roku do dnia obecnego dyrektorem Szkoły Podstawowej we Wszedniu jest p. Iwona Kosińska.

 

Uroczystość nadania imienia

W życiu każdego człowieka są chwile niezwykłe, które zapadają na stałe w jego świadomości. Takim doniosłym wydarzeniem dla dzieci, rodziców, grona pedagogicznego i pracowników było nadanie naszej szkole imienia Adama Mickiewicza.

Ta długo oczekiwana przez nas uroczystość odbyła się 25 maja 2007 roku. O godzinie 1100cała społeczność szkolna i zaproszeni goście zgromadzili się przed budynkiem szkolnym. Dyrektor szkoły pani Iwona Kosińska ciepło powitała i przedstawiła przybyłych gości, którzy swoją obecnością uświetnili uroczystość, w szczególności panią Kurator Oświaty Bożenę Adamską. Doniosłym momentem części oficjalnej było odsłonięcie tablicy szkoły z imieniem Adama Mickiewicza przez Burmistrza Mogilna pana Leszka Duszyńskiego.

 

W dalszej części uroczystości pani dyrektor szkoły zapoznała obecnych z wyborem Patrona oraz historią naszej szkoły. Potem uroczyście odsłonięto i poświęcono przepiękny obraz autorstwa pani Małgorzaty Chmielnik. Wszyscy zgodnie stwierdzali, że z tego imponującego obrazu osobowość wieszcza promieniuje niezwykłą siłą charakteru. Następnie przyszedł czas na najważniejszy moment uroczystości, który był uwieńczeniem wszystkich wysiłków podejmowanych przez uczniów, panią dyrektor i nauczycieli naszej szkoły. Pani Elżbieta Sarnowska – przewodnicząca Rady Miejskiej w Mogilnie odczytała uchwałę Rady Miejskiej w sprawie nadania imienia SP i przekazała stosowny akt pani dyrektor. Burmistrz Mogilna w krótkim przemówieniu powiedział, iż chwila nadania imienia to niezwykłe wydarzenie, a wybrany patron to człowiek niezwykłej wartości. W dalszej części uroczystości głos zabierali zaproszeni goście. Zwracali oni uwagę na ponadczasowe wartości, którym był wierny Adam Mickiewicz. Ich słowa płynęły przede wszystkim do uczniów, by w życiu kierowali się zasadami i ideałami swego patrona. Swoją obecnością zaszczycili nas również emerytowani pracownicy szkoły.

Uroczystość przebiegała w podniosłej atmosferze, prowadzili ją pani Magdalena Zboińska oraz pan Maciej Adamski. Podsumowaniem wzruszającego spotkania była część artystyczna, przygotowana według scenariusza i w oprawie muzycznej emerytowanej nauczycielki sztuki pani Kamili Thiede. Głównym przesłaniem zaprezentowanego montażu słowno – muzycznego było przybliżenie sylwetki oraz dorobku patrona. Występujący dołożyli wszelkich starań, aby nasza uroczystość zapadła w pamięci i sercach wszystkich uczestników. Na zakończenie pani dyrektor szkoły podziękowała przybyłym gościom oraz całej społeczności szkolnej i zaprosiła na okolicznościowy poczęstunek. Goście upamiętnili swój pobyt poprzez wpisanie się do księgi pamiątkowej.

Nadanie imienia szkole było pięknym świętem, które zapamiętamy na długo. Wybrany na Patrona szkoły najwybitniejszy twórca polskiej literatury okresu romantyzmu, wielki Polak i Europejczyk, od lat mający także swoje miejsce w panteonie twórców literatury światowej, nadal będzie wzorcem dla współczesnych i przyszłych pokoleń.